στο καλό και να μας γράφεις

 Το 2012 μου πήρε πολλά και μου 'δωσε άλλα τόσα... γενικά η συναλλαγή πήγε σύννεφο. Χθες έμαθα πως υπάρχουν κλειδιά που έχουν χάσει τις πόρτες τους. Το 2013 να ψάξουμε να βρούμε τις πόρτες. Επίμονα.

Αγάπη.





Some things to be proud of,
some stuff to regret
Run down some dark alleys
in my own head
Something is changing, changing, changing

άκου

οι σταγόνες τις βροχής χαράζουν το τζάμι. απότομες γραμμές κοσμούν το σκοτεινό τοπίο. λίγο μετά χιόνι... πέφτει γλυκά. προσφέρει το κρύο του νερό στο παγωμένο έδαφος, στις πέτρες, στο πιο μικροσκοπικό λουλούδι...

εμένα ο ουρανός αυτός μου φτάνει













And if we are brave and confess
We're not in love anymore
We're united in our fuckedupness
*Naked upon the floor

// photo k

να σε δω λίγο πριν

//photo k

αλλού

Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη,
κι είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα.
Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία για αργότερα.
Κι η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, κι ο καθένας μας πεθαίνει απασχολημένος.

Επίκουρος // photo k

πάμε να δούμε τα φώτα;

 

χαράματα. ο δρόμος καθαρός. τον ξέπλυνες. δεν άφησες τίποτα. όχι δε μιλάω σε σένα. σε όλους τους εσένα μιλώ. βήματα αργά. ασταθή. παραπατώ. σε κάθε χαραμάδα αυτού του δρόμου αφήνω κάτι από σένα. κάθετι που μου χάρισες και το πήρες πίσω το χώνω σε μια τρύπα. σε μια λακούβα με λασπωμένο νερό. 

δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα εδώ. δε με νοιάζει κιόλας. τώρα μου είναι αρκετό που σε κάθε πάτημα ανακαλύπτω κάτι καινούριο. κάτι που δεν ήξερα. είχα ξεχάσει πως είναι να μην ξέρεις. να παραπατάς και να μην αφορά κανένα τίποτα. αυτό είμαι τώρα. ξοδεύομαι. κοιτάζω ψηλά. γι' αυτά ζούμε ρε. για τη στιγμή που θ' ανάψουν όλα τα φώτα για πάρτη μας.

// photo k

Μάτια θολά

Γυμνὸς κυλίστηκα μέσα στὴν ἄμμο μὰ δὲν ὑποτάχτηκα
Καὶ δὲν ἀγάπησα μόνον ἐσένα ποὺ τόσο μὲ κράτησες
Ὅπως ἀγάπησα τὰ ναυαγισμένα καράβια μὲ τὰ τραγικὰ ὀνόματα
Τοὺς μακρινοὺς φάρους, τὰ φῶτα ἑνὸς ἀπίθανου ὁρίζοντα
Τὶς νύχτες ποὺ γύρευα μόνος νὰ βρῶ τὸ χαμένο ἑαυτό μου
Τὶς νύχτες ποὺ μόνος γυρνοῦσα χωρὶς κανεὶς νὰ μὲ νιώσει
Τὶς νύχτες ποὺ σκότωσα μέσα μου κάθε παλιά μου αὐταπάτη.

Μανόλης Αναγνωστάκης // photo k

είσαι η πόρτα στην άκρη του κόσμου

άκου να δεις
θα ξεκινήσω από την αρχή
όχι από αυτή την αρχή
την άλλη
δε θα σου πω μια ακόμη ιστορία
εδώ είναι η αρχή
οι δείκτες του ρολογιού στη θέση τους
φοράνε το μαύρο τους κουστούμι και περιμένουν
στέκονται κορδωμένοι σε στάση προσοχής
εσύ θα τους κουρδίσεις
εσύ θα κάνεις το μετά τώρα
λίγο πριν από αυτό το ένα σκούντημά σου
όλα μοιάζουν παγωμένα
σε καταστολή
βαθειά ανάσα και βουτιά στο πρώτο δευτερόλεπτο
εκεί
ακίνητη
τα άλλα θα γίνουν μόνα τους
σσσ
ξέρω εγώ
άκου με
τι κάνω εδώ τόσα χρόνια...
σήμερα κάτσε αναπαυτικά στο μικρό δαχτυλάκι του αριστερού χεριού μου
μηδένισες το κοντέρ
αιωρείσαι 



εν μέρει τσακισμένη, εν μέρει ολόκληρη, ξαναρχίζεις





the innocence of youth and the sound of major scales.

for my special one // photo k

μ' ακούς;

να γυρίζεις στο φως~

ποτέ άλλοτε το πράσινο
δεν ήταν τόσο πράσινο
τόσο εκθαμβωτικά γαλάζιο το γαλάζιο

να γυρίζεις στο φως
σαν το μικρό παιδί
εκστατικά να ανακαλύπτεις
τα δέντρα και τη θάλασσα
ήχους και αρώματα
ένα χαμόγελο
θαύματα καθημερινά τριγύρω

να γυρίζεις στο φως
πρώτη φορά να είναι ωραίος
τόσο μεθυστικά ωραίος ο κόσμος.

 

 

Τ.Νικηφορου // photo k

Κοίτα με, λάμπω - Ίβιλ

κόβω με μαχαίρι το γλυκό μου προσωπείο
μέσα του το κυρίαρχο ναρκισσιστικό εγώ
σαρώνει τα πάντα
περπατά με λαγνεία και έπαρση
φοράει τα πιο πρόστυχα ρούχα
λυκνίζεται άγρια
λάμπει
τι κρύβει ο εαυτός που κρύβω
γιατί τον κρύβω;
τα όρια της "ηθικής" στο κόκκινο
τον ξεπλένω με μπόλικο καυτό νερό
και όταν δεν αντέχει πια
σπάει την κλειδαριά

ξέρω καλά
τι είμαι ικανή να κάνω

δε θες να μάθεις
αλήθεια δε θες να μάθεις
το κακό μου είναι κρυμμένο στα πιο σκοτεινά μου όνειρα
δεν το βρίσκεις εύκολα
αν όμως το βρεις
αν
τρέχα
ή
μείνε
να σε καταστρέψω

 // photo k @φεστιβάλ κομικ

Le Tigre

ξέρεις πόσο καιρός έχει περάσει; πέντε μήνες. ναι. πέντε. στο περίπου. στο θέλω δε θέλω. είσαι σαν τον δείκτη dow jones. μία πάνω μία κάτω. μία όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. ένα διάγραμμα με πάνω κάτω, επικεντρωμένο κυρίως στο προς τα κάτω. ζαλούρα. ένα διάγραμμα που το χ δίνει και το ψ παίρνει. που το χ παλεύει και το ψ έχει απλώσει την αρίδα του και κοιτά! ναι ρε. έτσι είναι! τι κοιτάς, ε; τι κοιτάς;
*One! Two! Three! Four! You got what you been asking for. 

@momentography // photos k

συγκρουόμεθα

στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον

βλέμματα διαφορετικά

ζωή διαφορετική

άλλος να κρύβεται άλλος να φωνάζει

όλοι μέρος του ίδιου καμβά

η πινελιά του καθενός μας
δίνει μορφή σ' όλο το έργο

το διαλύει

το ανατρέπει

το ξεκοιλιάζει

το βρωμίζει

το εξελίσει

το οπισθοδρομεί

ποιος είναι δίπλα μου;

που κοιτά;

τι χρώμα έχω;

μου λες αν μπορείς;

ξέχασα

τα πολλαπλά μας είδωλα

@ συγκρουόμενο // photos k

ερωτευτείτε

αυτή

βυτίο // photo k

fiction

"Τις ώρες της κρίσης του εφιάλτη πάντα ανατρέχουμε
σε εκείνους που μιλούν στην ψυχή μας.
Έτσι, γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως όλα χάθηκαν."

text fractal from here // photo k

έι ψιτ!

όταν λείπω είμαι εδώ

// photo k

*

- Γιατί δεν μπορείς να μου πεις την ιστορία χωρίς να ξεκινάς μια άλλη;
- Γιατί δεν υπάρχει ιστορία που ν'αρχίζει από μόνη της.*

*Jeanette Winterson // photo k

My head is a jungle

καλοκαίρι είναι

τα χρώματα

 η στενή μου επαφή με το ημερολόγιο

 

 το δροσερό νερό

τα γραφικά σοκάκια στα νησιά

 οι καυτές σκιές στα καυτά πεζοδρόμια

το μπλε που δε χορταίνω

τα καυτερά κόκκινα 

το απέραντο γαλάζιο

 

οι γάτες που βλέπουν τους ανθρώπους να περνούν

 

τα πλοία που φεύγουν μακρυά

οι αφίσες στους δρόμους

 τα θερινά υπαίθρια σινεμά

το 2

 οι ρίγες

τα κορίτσια που ξενυχτούν μ'ενα μυστικό (ή και δυο)

οι γλάροι

 το τιρκουάζ

 

τα πλοία που φεύγουν και μας παίρνουν μαζί

 τα ακουστικά στ' αυτιά μου

*στο αφρόψαρο που κάνει το καλοκαίρι μου ταραχώδες // photos k

no signs no way no title

  she 

 
όταν μένεις ξανά μόνος, χρειάζεσαι χρόνο να αποκολληθείς από το ένα που είχες φτιάξει με τον άλλον. ο χρόνος είναι σύμμαχός σου σ' αυτό. να κάνεις απολογισμό. να αποχαιρετίσεις. να αφήσεις αυτό που τελείωσε να φύγει. να επιστρέψεις στο δικό σου ένα. η επούλωση της καρδιάς παίρνει χρόνο. δικαιούται να πάρει όσο χρόνο χρειάζεται. έχεις να συμμαζέψεις τόσα. να δεις ξανά όλες τις στιγμές. να να να... κι από που αρχίζεις... ποιο κομματάκι μαζέυεις πρώτο... αυτό είναι το πιο δύσκολο. η αρχή του τέλους. μετά όλα παίρνουν το "δρόμο" τους. ποιος είναι ο δρόμος στον αποχωρισμό; σε ποιο ακριβώς σημείο κοιτάς ξανά μπροστά; που είναι οι φωτεινοί σηματοδότες; πως. από που ξεκινώ; εσύ που πήρες ήδη ξανά το δρόμο. μου λες;

 he

Into the dark

 

 

 

πονάω ξέρεις

// photos k

Let's go! A storm is coming

 

four in the morning...
a few people walking at the tips of their toes...
strangled childish laughs and a silent wind.
trees are blocking the first sun rays.
seems like you are in a play, but it's just rest.
lie, breath, rest.*

 

  

 

 

αυτή η μουσική που κρυβόταν μέσα σου και ξάφνου βγήκε.
και ξάφνου ταίριαξε με κάθε μόριο του σώματός σου.
όχι του σώματός σου.
των συναισθημάτων σου.
ξάφνου βρήκες τον άγνωστο πομπό που ήσουν δέκτης τόσο καιρό. 

μπιπ μπιπ μπιπ.
ξάφνου.

*your hand in mine.the garden novels.live. // photos k

Desert

 

Ξέρεις τι θέλω; 

Να πέσω από ψηλά σ'αυτό το βράχο. 

Να πέσω πάνω του με όλη μου τη δύναμη.
Κομμάτια χίλια.

Να τον βάψω κόκκινο κι έπειτα να με πάρει το κύμα. 

Να χαιρετίσω μονάχα τους ψαράδες. 

Ένα βλέμμα να ρίξω και να φύγω. 

Έτσι. 

Χωρίς πολλά πολλά.

Δεν είμαι τρομαγμένος. Δεν είμαι τρομαγμένος για τίποτα. Όσο πιο πολύ υποφέρω, όσο πιο πολύ γελάω, ο κίνδυνος απλά αυξάνει την αγάπη μου. Γιατί την οξύνει, της δίνει νοστιμιά. Θα είμαι ο μοναδικός που χρειάζεσαι. Θα ζήσεις τη ζωή πιο όμορφα απ' ότι την ξεκίνησες. Μόνο ένα πράγμα μπορεί να σε ολοκληρώσει. H αγάπη.

And there|Sky|I found
A desert|Over and above|I found|Sky and deserts
And then|I found|Flames

The Reader //photos k