στον ουρανό
στα σύννεφα
ανάμεσα στα δέντρα
πάνω στο πιο μικρούτσικο κλαδί
στην πιο δροσερή δροσοσταλίδα
στο πρώτο άνθος της αμυγδαλιάς
στην πινελιά της αγαπημένης μου ζωγραφιάς
στη γραμμή του βιβλίου που υπογράμμισα με μολύβι
καβάλα σε μια πυγολαμπίδα
στον αγρό με τα στάχυα
στο βαθύ μπλε της θάλασσας
στο πιο καλά κρυμμένο κοχύλι
πίσω από το αυτί
-που κατά βάθος μυτερό είναι-
στη ματιά τη λαμπερή
-που κατά βάθος μυτερό είναι-
στη ματιά τη λαμπερή
τη σπιρτόζικη
την ιδιαίτερη
τη σκοτεινή / μα τόσο φωτεινή
στη νότα που χοροπηδά μόλις την χαιρετάς
σ' όλα αυτά που σε συναντώ
στο κορίτσι
που ζωγραφίζει αλλόκοτα ουράνια τόξα
τη βαθειά εκτίμηση και αγάπη μου
με μπόλικη αστερόσκονη
με μπόλικη αστερόσκονη
(υπόκλιση)
// photo k
4 σχόλια:
ήρθα κι εγώ με τα μυτερά μου αυτάκια να συντονίσω την υπόκλιση για όσα ,πολλάαα,κορίτσια φοράνε το κουστουμάκι που ζωγράφισες
(και υπέροχα φοράς)
Καλημέρα άνοιξη !!
άντε επιτέλους! είμασταν άλλα 'ντ' άλλων εδώ!
Καλημέρααα!
:)
oμολογω πως δεν γνωριζω τι εισασταν εδω μεσα k αλλα εγω γνωρισα μια ωραιοτατη γωνια ή ακομα καλύτερα εναν ωραιοτατο διαδρομο που μου θυμιζει γκαλερι για λίγους και καλους! Οποτε το ποιημα στελνει τις χρωματιστες του ηλιαχτιδες σε αντανακλασεις κι εγω τις χαρηκα επισης. Χαιρετω σε ανοιξη!
κάνε ανάρτηση και γράψε ΟΧΙ!!
Όχι, Η παλιά διεπαφή του Blogger να ΜΗΝ καταργηθεί τους επόμενους μήνες.
Καλό Σαββατόβραδο!
Δημοσίευση σχολίου