Αλλαγή θέσης

Είναι στιγμές που μας αρπάζει κάποιος το χέρι. Mας παρασύρει. Mας δίνει απλόχερα αυτά που μερικές φορές δεν μπορούμε να δούμε. Μας δίνει τη δική του οπτική γωνία. Τη δική του μετάφραση στα πράγματα. Τη δική του γεύση για τον κόσμο γύρω! Τη δική του! Που δίνει όμως μία καινούρια θέση στο φωτογράφο. Για μια καινούρια λήψη. Για μια άλλη στιγμή. Διαφορετική από αυτές που έχει συνηθίσει! Το μόνο που χρειάζεται είναι να δοκιμάσει αυτή την καινούρια θέση. Να μη μείνει καρφωμένος στην προηγούμενη, επειδή τόσο καιρό μονάχα σ' αυτήν έχει μάθει. Να αφεθεί. Ποτέ δεν ξέρει πιο είναι το παρακάτω! Ποτέ! Όσο κι αν μοιάζει με κάποια προηγούμενα! Το μετά είναι πάντα μετά! Δεν υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα.

Σύνθετα μαθηματικά

I'd love to...

Το 1 έχει δυσκολίες. Το 1 σημαίνει, διατηρώντας το δικό σου 1, να δημιουργείς ένα καινούριο 1. Κοινό 1. Που δεν είναι όμως 2. Είναι 1. Χωρίς να μένεις όμως στο 1 το απόλυτο. Το 1 ζητά να δοκιμάζεις. Να τολμάς. Λίγες μέρες μετά το 1, αν και δύκολο, είναι απολαυστικό. Ταξιδιάρικο. Γεμάτο πάθος. Με βλέμματα έντονα. Αισθήσεις σε υπερδιέγερση. Μυρωδιές σε έκσταση. Βήματα διπλανά. Αγκαλιά γεμάτη. Χέρια σφιχτά κρατημένα.

1+1=1

The game of love

you

And all the pieces that remain

They will build a place for us to stay
They were always meant for you

and me

come with me

my love

to the sea

the sea of love

pew pew pew

from

θυμάσαι

όταν είμασταν μικρά βάζαμε χάνσαπλαστ στην πληγή μας και περιμέναμε με αγωνία

αν θα είχε επουλωθεί όταν το βγάζαμε. κάποιες φορές κολλούσε πάνω στην πληγή

και την άνοιγε ξανά. βάζαμε καινούριο και περιμέναμε να γίνει καλά.

περιμέναμε.

οι πληγές θέλουν χρόνο.

βροχή

χαζεύω τα σύννεφα

μπλέκονται στο μπλε τ' ουρανού

ταξιδεύουν

ελεύθερα

βλέπουν τη γη

κατεβαίνουν για λίγο

και ανεβαίνουν ψηλά ξανά

ως εκεί που δεν τα φτάνει ανθρώπινο μάτι

σχήματα ακανόνιστα

με ισορροπία ακανόνιστη μα τόσο μετρημένη

γίνονται γκρι

και ξάφνου μαύρα

μαζεύονται πολλά

φέρνουν βροχή

και αστραπές

και μπόρες

τότε τα βλέπω απ' το παράθυρό μου

κοιτώ την καταιγίδα

παρατηρώ τις στάλες

που μου ψυθιρίζουν

ή που φωνάζουν ακατάπαυστα όλες μαζί

λίγο μετά κοπάζουν

γίνονται ήρεμες

ευγενικές

λίγο μετά το ξέσπασμα

πέφτουν γλυκά

στο χώμα

να τ' αγκαλιάσουν

που βίαια του φέρθηκαν

υγρό χάδι στις πονεμένες του πληγές

δειλά δειλά βγαίνω έξω

να μυρίσω

ν' αφουγκραστώ

να δω τι άφησε η μπόρα

αν κάτι άφησε.

cloud watcher * cloud walker

Capturing today

Don’t ever leave
That is what you asked of me
do you know what it means
when you plead?

Don’t you ever leave
that is what you said to me
do you know what that can do
to someone like me?

It won’t do us no good
it won’t do us no good

I have no plan to be
anywhere else to but here
or to become someone that leaves
I didn’t even know there was an exit here
darling, don’t you try
to capture me

it won’t do us no good
it won’t do us no good

I am here now
I’m right here by your side
I’ll lay my hand on the couch next to you
you can hold it if you would like to

it will do you good

I am here

Ordinary is no place to be.

I am here.